
معاینه یک بیمار کم بينايی ( Low Vision ) شامل چه قسمت هایی است ؟
یک معاینه معمولا با یک تاریخچه کامل شروع می شود در این مرحله تاکید خاصی بر روی مشکلات فونکسیونل بیمار مانند دید نزدیک ، مشکلات مربوط به glare مشکلات بینایی در محیط خانه ، کار ،مدرسه و سفر می گردد همچنین یک بررسی دقیق از سابقه مشکلات چشمی و پزشکی بیمار بعمل می آید.
معاینات مقدماتی ممکن است شامل ارزیابی عملکرد چشم مانند درک عمق ، دید رنگ ، حساسیت به کنتراست و اندازه گیری انحناء قرنیه گردد.
حدت بینایی با استفاده از تابلو های دید ویژه کم بينايی ( Low Vision ) شامل حروفی با اندازه های بزرگتر اندازه گیری می گردد تا دید بیمار دقیق تر مشخص گردد تعیین وضعیت انکساری افراد کم بینا با تکنیک های خاصی صورت می پذیرد که ممکن است شامل تغییر سطح نور ،استفاده از فیلتر ،واستفاده از تغییرات وسیع تر که مشاهده آنها برای بیماران راحت تر است گردد.
اگر دید بیمار خیلی کم باشد معاینه کننده ممکن است از سیستم های تلسکوپیک که برای بزرگنمایی در دور بکار برده می شونداستفاده نماید این سیستم ها هم برروی عینک سوار می شوند وهم ممکن است در دست نگه داشته شوند انواع وسایل کمک بینایی در نزدیک شامل عینک هایی با شماره بالا ،ذره بین های معمولی یا الکترونیکی و حتی ماشینهای مطالعه الکترونیک مورد آزمایش قرار می گیرند.
میدان بینایی نیز معمولا مورد ارز یابی قرار می گیرد واگر بیمار دچار محدودیت میدان بینایی باشد وسایل تقویت میدان بینایی مورد ارزیابی قرار می گیرند وسایل ساده ای برای بهبود نحوه استفاده بیمار از باقیمانده میدان بینایی اش ممکن است تجویز گردند.
ا ارزیابی سلامتی چشم بیمار شامل یک معاینه بیو میکروسکوپیک از ساختمانهای خارجی ویک معاینه داخلی در حالت باز بودن مردمک (میدریاز )می گردد.
معاینه کننده ممکن است در مورد چگونگی تاثیر مشکل بیمار برروی دید وی و نحوه تقویت و مراقبت از بینایی بیمار با او مشورت نماید وسایل کمک به زندگی مستقل برای رفع نیازهای خاصی از بیمار مورد بررسی قرار می گیرند.
یک جلسه معاینه فرد کم بينا ( Low Vision ) ممکن است دو یا سه برابر یک معاینه استاندارد چشم بطول انجامد .
|