راهنما سلامت؛ اسپیرومتری برای چه بیمارانی توصیه می شود؟
با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی، ممکن است با واژه ها و اصطلاحات تخصصی مواجه شوید که آشنایی لازم با مفهوم آن ها را نداشته باشید، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در نظر دارد برای آشنایی بیشتر عموم با این واژه ها، در قالب مجموعه "راهنماسلامت"به توضیح درباره آن ها بپردازد.
با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی، ممکن است با واژه ها و اصطلاحات تخصصی مواجه شوید که آشنایی لازم با مفهوم آن ها را نداشته باشید، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در نظر دارد برای آشنایی بیشتر عموم با این واژه ها، در قالب مجموعه "راهنماسلامت"به توضیح درباره آن ها بپردازد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دم‌سنجی یا اسپیرومتری روشی رایج برای اندازه‌گیری حجم و ظرفیت ریه‌ها در بیماران ریوی مانند آسم، بیماری‌های ریوی انسدادی مزمن (COPD) و بیماری‌های تحدیدی ریوی است.
در آزمایش اسپیرومتری بیمار در دستگاه کوچکی به نام اسپیرومتر تنفس می کند تا سرعت جریان هوای دم و بازدم سنجیده و حجم های خروجی اندازه گیری می شود. این آزمایش حداقل سه بار تکرار می‌شود تا تستی مورد بررسی قرار گیرد تا بیشتری عددهای حجم و جریان به دست آید.
اگر شواهدی از وجود مشکل ریه از جمله بیماری های مجاری هوایی یا مجاری حساس که شایع ترین آن آسم است، دیده شود، بعد از انجام اسپیرومتری پایه، داروی استنشاقی مانند برونکودیلاتور (گشاد کننده) داده شود و پس از 15 دقیقه دوباره آزمایش تکرار می شود. در صورتی که حجم ریه از حدی بیشتر افزایش پیدا کند نشان می دهد مجاری هوایی فرد تحریک پذیر است و به آسم مبتلاست.
دکتر نتیجه دو مجموعه آزمایش قبل و بعد از دارو را با هم مقایسه می کند تا ببیند آیا اسپری استنشاقی به افزایش جریان هوا در ریه ها کمک کرده است یا خیر.
اگر هدف از انجام اسپیرومتری نظارت بر یک مشکل تنفسی باشد، تکرار آزمایش سالی یک بار یا هر 2 سال یک بار توصیه می شود.
برای افزایش دقت اسپیرومتری توصیه می شود شب قبل از آزمایش خواب کافی داشته باشید، حداقل چهار تا 6 ساعت قبل از آزمایش از استعمال دخانیات پرهیز کنید و حداقل تا نیم ساعت پیش از آزمایش فعالیت ورزشی سنگین نداشته باشید.
ممنوعیت نسبی انجام اسپیرومتری، بارداری و ممنوعیت مطلق آن در معرض سکته قلبی بودن یا داشتن سابقه سکته قلبی است.
انتهای پیام/
کد خبرنگار: 7702 ی.ق