اخبار

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، محققان مرکز تحقیقات جراحی مغز و اعصاب عملکردی دانشگاه استفاده از  "اگزوزوم‌­ها" به عنوان یکی از "سکرتوم­‌های" سلول‌­های بنیادی مزانشیمی را به عنوان یک رویکرد نوآورانه در درمان بیماری مولتیپل اسکلروز موسوم به MS بررسی کردند.

بر اساس بررسی‌های محققان، داروهای فعلی برای کنترل التهاب و آسیب پیشرونده به CNS کافی نیستند و این مسئله نیاز به گزینه­‌های درمانی جدید را مشخص می­‌کند.

سلول­‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) یک گروه از سلول­‌های استرومایی غیر خونساز دارای پتانسیل تعدیل ایمنی، نوروژنز و بازسازی کننده هستند و اثرات سودمند آن‌ها عمدتا به خواص پاراکرین، ارتباط سلول- سلول و تمایز متکی است که آن‌ها را به عنوان کاندیدای عالی برای درمان MS  معرفی می‌­کند.

مولتیپل اسکلروزیس یک اختلال دژنراتیو سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که در اثر مشکلات خود ایمنی در اثر تخریب پروتئین­‌های میلین ایجاد می‌­شود.

بیش از سه میلیون و 200 هزار نفر در سراسر جهان مبه این بیماری بتلا هستند و علت دقیق فیزیولوژیکی یا محیطی این بیماری هنوز ناشناخته است.

تلاش­‌های زیادی برای درمان بیماران ام اس انجام شده است و در میان آن‌ها، سلول­‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) نویدهای زیادی برای درمان این بیماری نشان دادند.

 سلول­‌های بنیادی مزانشیمی به عنوان درمان جدید و موفق ام اس در نظر گرفته می­‌شد و یکی از مکانیسم­‌های زیربنایی در عملکرد تعدیل کننده ایمنی آنها آزادسازی "وزیکول­های خارج سلولی"، به ویژه اگزوزوم­هاست.

شواهد موجود نشان می‌دهد که اثرات تعدیل‌کننده سلول‌های بنیادی مزانشیمی به ‌ویژه از طریق رهاسازی اگزوزوم‌ها در محیط آن‌ها اعمال می‌شود و از این رو این مطالعه با هدف مروری بر اثرات درمانی سلول‌های بنیادی مرانشیمی و اگزوزوم‌های آن در مولتیپل اسکلروز انجام شد.

این طرح پژوهشی به همت دکتر سارا رحمتی رودسری، دکتر سمیه نیک نظر، دکتر علیرضا زالی، دکتر میلاد رحیم زادگان به انجام رسیده است.

برای دیدن مقاله این طرح پژوهشی اینجا کلیک کنید.

انتهای پیام/

کدخبرنگار: 7703م.ر